Eski İstanbul’da Caddelerin Temizliği

1877 yılında Vilayet Belediye Kanunu’nun üçüncü maddesinde belirtilen temizliğin yapılması için gerekli kanun vardı. Temizlik emrinde memlekete hâsıl olacak süprüntü, sahil olmayan yerlerde şehrin dışında toplanarak ve çöplüklere nakledilerek, cadde ve sokakların temiz tutulması gerektiği bildirilmiştir.

Şehremaneti ve belediye dairelerinin çalışmalarına rağmen İstanbul’un cadde ve sokak meydanları ile mahalle aralarının temizlenmesi, pisliklerden arındırılması hep problem olmuştur. Bu konuda Belediyeler temizlik işine ne kadar önem vermiş olurlarsa olsunlar, tam manasıyla temizliği sağlamaları mümkün olmamıştır.

II. Meşrutiyet’ten sonra Cemil Topuzlu Paşa döneminde İstanbul’un temizlik işlerini yürütecek düzenli bir teşkilat  kurulabilmiştir. Cemil Paşa’nın birinci şehreminliği zamanında, 1911 yılında “Nezafet-i Fenniye Müdürlüğü” kuruldu. Cemil Paşa, İstanbul’un düzenlenmesi ve temizlik işlerine büyük önem vermiş, temizlik işlerine önemli bir bütçe ayırmıştı. 1900’lerin başında İstanbul’da caddeleri, yalın ayaklı, baldırı çıplak adamlar, tekerlekli ve mafsallı hortumlar vasıtasıyla, köşe başlarındaki Terkos yangın musluklarından aldıkları sularla sularlardı. Cemil Paşa’nın şehreminliği zamanında caddeler her gece bol sularla yıkanır ve süpürülürdü.